hulphond

Dagelijks zie je groot en klein leed aan je voorbijtrekken. Het internet geeft je de wereld als het ware onder handbereik. Dat is aan de ene kant heel mooi, aan de andere kant ligt er een soort van gewenning op de loer. Na de zoveelste aardbeving, gewapend conflict, ziekte uitbraak of wat dan ook doet het je nauwelijks meer iets. Óf je gaat je compleet machteloos voelen.

...........Andrea

Onlangs werd ik geraakt door een verhaal in de krant van een dappere meid, Andrea. Ondanks een heftig verleden, wil ze haar toekomst positief tegemoet treden. In mijn ogen verdient ze het dat ze daarbij wordt geholpen. Van zo’n motivatie word ik blij, dat wil ik ondersteunen!

Haar verhaal staat helaas achter een betaalmuur, dus je kunt het alleen lezen wanneer je een abonnement hebt op het Algemeen Dagblad of een andere DPG krant. (Klik hier)

…….vastgepakt

Daarom citeer ik hier een stukje daarvan: …….Als ze niet vlot uit de bus stapt wordt ze vastgepakt. „Ze pakten me beet, duwden me in een isoleerkamer op de grond en kleden me helemaal uit. Dan zit je daar in je nakie in een kale kamer, met een wc in de vloer en een camera in de hoek. Er was in mijn ogen geen enkele reden dat zo te doen. Het is machtsmisbruik.” Zo heeft ze het beleefd. En daar wil ze tegen strijden.

…….de scheurjurk

Zo kwam ze gedurende enkele jaren in Harreveld terecht, de voormalige jeugdgevangenis in de Achterhoek. Op ‘t Anker, zoals de locatie van zorgaanbieder Horizon officieel heel. Ze noemt het de ‘meest dramatische periode van mijn leven’. Daar vond ze zichzelf dus in haar nakie terug op de grond. Drie dagen zat ze daar in een isoleerkamer in een scheurjurk. Zo’n jurk van extra dikke stof, zodat je er geen repen van kunt scheuren om jezelf te verwurgen.

„Ze schuiven eten en drinken door een luikje. Je hoopt in contact te komen maar ze zeggen niets. Dan ben je 13, heb je een opvoedprobleem en dan zit je in een ouwe gevangenis. Ik ben in een paar jaar tijd wel 16 keer verhuisd van de ene instelling naar de anderen. Maar Harreveld was het ergst. Als je niet suïcidaal bent, dan word je het wel. Er wordt niet echt naar je geluisterd en niet de zorg gegeven die je nodig hebt.”

Uit onderzoek blijkt dat opsluiten bij 76 procent van de kinderen leidt tot nog grotere psychische problemen en nieuwe trauma’s. Jongeren - net als Andrea - zijn uitgesproken kritisch over de gesloten jeugdzorg. Ze kregen geen hulp vertellen zij. Geen therapie, amper school en vooral: geen liefde.

Ik maak er geen geheim meer van dat ik in de jaren negentig behoorlijk depressief ben geweest. Zo ernstig dat ik twee keer opgenomen werd en daarna nog ruim een jaar 4 dagen in de week therapie had. Of dit me volledig geholpen heeft, is achteraf niet met zekerheid te zeggen. Op een gegeven moment heb ik leren accepteren dat bij mij de depressie voortdurend op de loer ligt. Inmiddels herken ik de signalen tijdig en ben ik al ruim 10 jaar zonder therapieën en medicijnen.

Tijdens mijn opnames heb ik meer dan eens gezien dat de psychiatrische jeugdhulp werd gestaakt op het moment dat de betrokkene 18 jaar wordt. Ook betrokken ouders blijven ongeïnformeerd aan de kant staan. Het gevolg was dan ook regelmatig dat een patiënt na verloop van tijd weer opgenomen moest worden, meer gehavend en gebutst dan daarvoor. Andrea verdient een kans! Ze staat positief in het leven en weet wat ze wil. Een hulphond kan haar bij behulpzaam zijn. Daarom ondersteun ik haar doneeractie van harte en hoop dat jij dit ook gaat doen.

......zin in de toekomst

Andrea kan gaan en staan waar ze wil, ze heeft een baantje, kan sparen voor eigen spulletjes in huis en voor een hulphond.

Die heeft ze nodig, zegt ze, omdat ze een angststoornis overhield aan haar tijd in de jeugdzorg. De band met haar moeder is inniger dan ooit. „Ik houd van haar en zij van mij.” Ze durft ook weer te dromen. „Ik heb zin in de toekomst, want ik zie nu ook hoe mooi het kan zijn. Het klinkt cliché: huisje-boompje-beestje. Ik durf te hopen dat het toch ook voor mij is weggelegd. Een eigen plekje met een man, een kind en een hond. Een man die van je houdt.”

Wil je Andrea helpen om haar dromen waar te maken? Klik dan hier om te doneren. Alle beetjes helpen.